Festivalkriebels: het vervolg (2/3)

dinsdag 6 september 2016 anne 0 Opmerkingen

Achter dat mooie lijf ontdekte ik een lieve, zachte kerel. Die lachte met m'n mopjes en op de koop toe zelf nog eens grappig was. Zo'n jongen die als hij niet bestond, ze hem dan maar dringend moesten uitvinden.

En hier stond ik dus. Licht beschonken in de modder.

We dansten alsof het universum ervan afhing. We lachten tot we buikpijn kregen. We flirtten tot de vlinders vlogen.

Wacht. Stop.
Zei ik nu flirten? Had ik dat niet afgezworen? Had ik het daar niet he-le-maal mee gehad?

En help!
Wat als hij me zou willen kussen? Twee jaar op non-actief in het zoendepartement maakt me nog verlegener dan ik al was. Weet ik nog wel hoé dat moet?

De alcohol vertroebelde mijn denken. De beat sleepte me mee. De donkere ogen lieten me verdrinken.

Zachte handen streken door m'n haar en vinden een weg rond mijn nek. Ik kon niet meer terug. Onze lippen smolten samen. De wereld rond ons verdween ..

Zoenen is als fietsen. Ik was helemaal niet vergeten hoe ik moest zoenen. Ik was alleen vergeten hoe leuk dat ook weer was.

0 reacties: