(Niet) alles onder controle

vrijdag 25 november 2016 Gastblogger 4 Opmerkingen

Bij een concert kom ik een oud-studiegenoot tegen. Ik heb hem ooit nog aan een baan geholpen en we praten wat over onze vriendengroepen die we over hebben gehouden aan onze studietijd. Hij vertelt dat hij getrouwd is en een kindje heeft. De anderen uit zijn vriendengroep passeren de revue. De een getrouwd, de ander woont samen en de volgende heeft al een tweede kindje. De laatste was volgens hem een laatbloeier maar is dan nu eindelijk ook gesetteld met een lieve vriend. Dan is het mijn beurt. Ik laat wat foto's zien van oud-studiegenoten waar ik nog contact mee heb. De een is getrouwd en is net moeder geworden, de ander woont samen en ze hebben twee kinderen.

"En jij dan? Hoe gaat het met jou?", vraagt hij. "Mmm", ik denk even na. "Het gaat goed. Ik heb na m'n studie een tijdje in het buitenland gewoon, heb nu een appartement in een geweldige multiculti wijk, heb een leuke baan, doe vrijwilligerswerk en heb een leuke vriendengroep in de buurt opgebouwd." Op weg naar huis herkauw ik het gesprek. Waar je woont, werkt en met wie je optrekt heb je enigszins zelf in de hand. Je kan je leven tot op zekere hoogte beïnvloeden. Maar om degene tegen te komen met wie je lief en leed kan delen, trouwt en samen oud wordt.... dat is een geschenk wat je ontvangt als je een beetje geluk hebt. En dat geluk is mij niet gegeven. Op dit moment niet helaas.

Met dank aan onze 31-jarige Nederlandse gastblogster. Mail jij ons ook je single-belevenissen, tips, kijk op de dingen, ... ? Eén adres voor alle ontboezemingen: oponseentje@gmail.com

4 opmerkingen:

  1. Heel herkenbaar ... "dat geluk" is je nog niet gegeven... Je hebt echter duidelijk een boeiend en gevarieerd leven, het kan haast niet anders of er liggen nog veel mooie dingen op je pad. En je bent nog zo piep ... 31 .... ik ben 45 en ik ben nog hoopvol dus dan moet jij dat zeker zijn! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ah, het is ook niet allemaal zoals het lijkt. Over 10jaar wordt het verhaal aangevuld met: "die en die zijn niet meer samen, die ene zit in een vechtscheiding en nog een ander heeft een ander,...". Jammer maar het is zo. En ik duim voor jou dat jij dan in een fijne relatie zit en ook een beetje voor mezelf :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De verhalen zullen er altijd zijn, al dan niet veranderen. Een relatie als 'geluk' labelen en dat verhaal leven, dat is een keuze. Voor mij is het duidelijk: in een wereld waarin er veel wordt geprivatiseerd, privatiseer ik de liefde niet. Ieder haar leven...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mijn ervaring is dat bij het doorvragen of zelfs ophemelen van je gesettelde gespreksgenoot de kanttekeningen er mondjesmaat ook komen. Variërend van 'idealiseer mijn huwelijk met x vooral niet hoor'. Tot 'Ik ambieer absoluut geen scheiding maar sóms'.

    Het leed van de single wordt waar je ook kijkt breed uitgemeten. Wat meespeelt is dat je aan niemand loyaal hoeft te zijn, men kan vrijuit spreken zonder iemand af te vallen. De overtreffende trap is dat je nooit iemand openlijk hoort toegeven dat hij/zij spijt heeft van het krijgen van kinderen. Van het leed dat er binnen relaties speelt, kennen we alleen de excessen (of de herrie bij de buren).

    Desalniettemin hoop ik dat je iemand tegen zult komen die zijn leven met je wil delen. En aan wie je dezelfde enthousiaste verhalen kwijt kan als hierboven. :-)

    BeantwoordenVerwijderen